Երեկվանից սկիզբ առած թեման՝ ՄԵԿ հոգու և նախկին նախագահների ներկայացուցիչների միջև, չի կարող համարվել միայն նրանց չորսի գործը...

Օրերս Ադրբեջանի Միլի Մեջլիսի «Օտարերկրյա միջամտության և հիբրիդային սպառնալիքների» հարցերով հանձնաժողովը (այն ստեղծվել է 2024 թվականի սեպտեմբերին) ծավալուն (ավելի քան 60 էջ) զեկույց է հրապարակել՝ «Հիբրիդային հարձակումները COP29-ի դեմ» թեմայով։ Շատ ուշագրավ շեշտադրումներով զեկույց է մի պետության կողմից, որն ակտիվորեն զբաղված է ՀՀ-ի և մի շարք այլ պետությունների դեմ հիբրիդային ու տեղեկատվական պատերազմով։ Որոշ կարևոր հատվածներ ներկայացնում եմ ձեր ուշադրությանը։

Մեկը 21-րդ դարում «բացահայտեց» հեծանիվի առանձնահատկությունները (մինչդեռ Լեոնարդո դա Վինչիի ժամանակներից՝ 16-րդ դարից սկսած, մարդկությունը գիտի հեծանիվի նշանակությունը մարդու կյանքում), մյուսն էլ «հայտնագործեց» կրթության կարևորությունն ու մոդայիկ լինելը, այնինչ, կրթվելը մարդու կյանքում կենսական անհրաժեշտություն է եղել, բայց ոչ՝ մոդայիկ, բոլոր ժամանակներում՝ թերևս, աշխարհի արարման պահից սկսած։ Եվ կրթության, իմացության լավագույն բանաձևումը տվել է Սոկրատեսը դեռևս մ.թ.ա. 5-4-րդ դարերում։ Իսկ նորօրյա «փիլիսոփաները» 2025 թիվը մեզ համար հայտարարում են որպես կրթվելու տարի (աշխարհ, մի խնդա)։

Նիկոլին իրականում ոչինչ պետք չէ համոզել կամ ապացուցել։ Նա մի ողջ հասարակություն փորձում է ներքաշել իր հակապետական և հակաազգային թեզերի մեջ...

Ուզում եք Երևանում մեքենաների առավելագույն արագությունը դրեք 10 կմ/ժ, մայրուղիներում՝ 30 կմ/ժ, լինելու են նույն քանակի վթարներ՝ նույն ողգբերգական ելքերով, ինչ հիմա է...

Շրջանառության մեջ է դրված օրենքի նախագիծ, որն առաջարկում է կրճատել օրական աշխատաժամանակը մեկ ժամով`աշխատավարձի պահպանմամբ` այդ ժամանակը ընտանիքին ու անձնական կարիքներին հատկացնելու համար...

Վարչապետի ու անօրինական կնոջ/ сoжитель-ի ցինիզմը, մարազմը, էմոցիոնալ սպեկուլյացիան, մանիպուլյատիան ու ավանտյուրան նոր թափ են ստանում:

Նիկոլը 1993 թվականից, Բլեյանի հետ հանդիպումից հետո, երբ մենք 2-րդ կուրսում էինք սովորում, արդեն իր ադրբեջանամետ դիրքորոշման մասին բարձր արտահայտվում էր։

Հայաստան պետության գոյության համար միայն մեկ տեսական և գործնական հնարավորություն կա, և այդ հնարավորությունը պայմանավորված է Հայաստանի ունեցած հրթիռների հզորությամբ, ճշգրտությամբ, բանակի կազմակերպվածությամբ, զինվորականների նվիրվածությամբ, քաղաքական առաջնորդների շարքերում կոլաբորացիոնիստների իսպառ բացակայությամբ և ժողովրդի համախմբվածությամբ։ Այս բոլորից են բխում մնացած բոլորը:

Երբ 2018-ի ապրիլի վերջերին սա Հանրապետության հրապարակում քամակն էր ճղում, թե՝ կամ ես կլինեմ վարչապես, կամ Հայաստանը վարչապես չի ունենա, ինքը լավ գիտեր՝ ինչ դավադիր ծրագիր իրագործելու համար է բերվում իշխանության...